Gözlemlerime göre hayatımız kurduğumuz sağlıklı insan ilişkileriyle anlam ve değer kazanıyor. "Satın almak", "sahip olmak" ya da "mutlu olmak için para harcamak" güdüsü önemsizleşiyor. Sadeliğin sağladığı zengin hayat ancak o zaman başlayabiliyor. Aslında hayatta her şey bir ilişkidir. Peki, siz aşağıda yer vereceğim ilişkileri yönetmek için ne derece çaba sarf ediyorsunuz? Dilerseniz birlikte düşünelim...
- Kendim: Özüme inanıyor, kendimi seviyor, beğeniyor, sayıyor, geliştiriyor, zaman harcıyor, değer veriyor muyum?
- Sevdiğim özel kişi: Onu yeterince anlıyor, ona şefkat gösteriyor muyum? Onu sayıyor, seviyor muyum? Onunla para konularında anlaşamıyorsam bunun temel sebebi gerçekten para mı? Peki, ya o bana değer veriyor mu? Seviyor, sayıyor mu? İletişim kurabiliyor, birbirimizi dinleyebiliyor muyuz?
- Çocuklarım (olanlar için): Bu ilişkiyi yeterince yeşertiyor, kuvvetlendiriyor muyum? Onlara yeterince kaliteli zaman ayırabiliyor muyum?
- Ailem: Annem, babam, kardeşlerim, teyzem, halam, dayım, amcam, yengem... Değer verdiğim aile mensuplarıyla ilişkim nasıl? Bu ilişkileri yeterince besliyor muyum? Unutmayın ki, ağaç yapraklarından değil köklerinden beslenir. Ailemiz bizim köklerimizdir.
- Dostlarım: Eski dost, yeni dost kimler var hayatımda? Onlar ile görüşme düzenim, sohbetim, seyahatim... Onlarla ne yapıyorum? Yeterli zamanı ayırabiliyor muyum?
- Yöneticim ve iş ekibi: Yöneticim kuvvetli yönümü keşfetti ve bundan faydalanıyor, kıymetimi anlıyor mu? Ekip arkadaşlarımı görünce yüzüm gülüyor mu? İşe keyifle gidebiliyor muyum?
- Dünya: Nefes almak için yaşamıyoruz neticede. Varlık sebebimden, hayatımın anlamı ve toplum ile iletişimimden memnun muyum? Hayatımın amacını biliyor, hissediyor ve ona uyumlu yaşıyor muyum?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder