Logo

Logo

5 Aralık 2021 Pazar

Working Out Loud (Part 18) - Maillerin sonuna kişisel dokunuş

Düşündüğünüzden daha fazlasını insanlığa sunabilirsiniz. Sizinle ilgili gerçekler başkalarıyla deneyim paylaşımı ve bağlantı için baz oluşturabilir. Bir başkasıyla bağ kurma hissiyatı sizin o insana yönelik tutumunuzda belirleyici olabilir. Normalde tek bir katkınızdan ziyade zamana yayılmış paylaşımlar silsilesi burada fark yaratan unsur olacaktır. Bu durum kümülatif bir etki yaratacak, güveni sağlamlaştıracak ve bağlantınızda olan o kişiyle bağ oluşturmanızı sağlayacaktır.

1 dakikalık egzersiz: Hepimizin ilişki ağında karşılıklı etkileşimin kaybolduğu insanlar vardır. Zaman geçtikçe o kişiler daha fazla aklımızdan çıkmaya başlıyor ve tekrardan kontağa geçmek bir o kadar da zorlaşabiliyor. Bunu şimdi düzeltebilirsiniz. İlişki ağınızda bu statüde bulunan ve ulaşılabilir mesafede olan bir kişiyi seçin, birlikte yemeğe buluşmayı teklif edin. Mesajınızı "Seni sıklıkla düşünüyorum ve sohbetlerimizi özlüyorum. Birlikte bir öğle yemeğine ne dersin?" şeklinde kişiselleştirebilirsiniz. Uygunluğunuza göre 3 farklı tarih alternatifini önerin.

5 dakikalık egzersiz: Şimdi sizlere çok sık rastlanan ve bir çoğumuz tarafından pek dikkate alınmayan pratiğe dikkat çekeceğim. Kendi deneyimlerimden yola çıkarak tarafıma gelen maillerin %90'ında bu durum geçerli. Halbuki bir kaç saniye zaman harcayarak fark yaratmak mümkünken her gün onlarca fırsat kaçırılmaya devam ediliyor. Nedir bu dikkat çekici yanılgı? Maillerin sonu kişisel bir notla bağlanmıyor. Belki de otomatik bir imza kullanıyorsunuz, aynı tabirler ve gereksiz uzunluktaki iletişim bilgileriniz her mailde yer alıyor. Bu bir alışkanlık haline de gelmiş olabilir. Sebebi ne olursa olsun, daha iyisini yapabilirsiniz. Mailinizin finali aynı zamanda bir sinyal niteliği taşır. Eğer otomatik ve kişisellikten uzak bir kapanışınız olursa alıcıya gerekli değeri göstermediğiniz algısı oluşur. "Saygılarımla" sözcüğünden uzaklaştığınız takdirde bağlantı ve bağ imkanını yakalamış olursunuz. Bunu empati kapsamında küçük bir egzersiz olarak düşünün. Kapanışınız çok uzun ve veya sıkı fıkı olmak zorunda değil, gerçeklikten uzak da olmamalı. Mesajınızı bağlamı da göz önünde bulundurarak bir kaç kişisel notla besleyin. Dünyanın kişisellikten uzak iletişimle dolu olduğu düşünülürse fark yaratmak sizin elinizde. Kendinizi insancıl bir şekilde yansıtabilirseniz ayrıştırıcı bir izlenim bırakmış olursunuz. Bir sonraki mailinizi kişisel bir dokunuşla sonlandırmaya ne dersiniz? :)

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder