🎭 Hipokrasi: “Başkalarına ders verip kendisi sınıfı geçemeyenler kulübü”

Bir gün hepimiz biraz hipokrat olabiliriz.

Ama neyse ki tıp diploması gerekmiyor - sadece bolca ikiyüzlülük enerjisi yeterli. 😏 

💬 Peki “hipokrasi” nedir?

Latince kökenli bu kelime “hypocrisis”, yani “rol yapmak, olduğundan farklı görünmek” anlamına gelir.

Kısaca:

Söylediğiyle yaptığı arasında kilometrelerce fark olan davranış biçimi.

Modern versiyonu ise şöyle işler:

• “Ben asla dedikodu yapmam.” (…ama az sonra WhatsApp grubu sessizce açılır.)

• “Biz şeffaf bir şirketiz.” (…ama maaşlar sır gibi saklanır.)

• “Ben doğallıktan yanayım.” (…ama 5 filtreyle story atar.)

İşte karşınızda Hipokrasi 5.0 - dijital çağın en hızlı yayılan davranış virüsü.

🎭 Hipokrasi neden bu kadar yaygın?

Çünkü hepimiz sevilmek, onaylanmak ve “iyi görünmek” istiyoruz.

Ama aynı zamanda mükemmel olamadığımızı da biliyoruz.

Bu ikisi arasında sıkışınca… devreye giriyor o meşhur maske. 🎭

“Gerçek ben” arka planda kalıyor,

“Beğenilen ben” sahneye çıkıyor.

Ve böylece toplumsal tiyatro başlıyor.

Kimi kahraman, kimi kurban, kimi yönetici rolünde - ama herkes biraz oyuncu.

🧠 Hipokrasi sadece kişisel değil, kurumsal da olabilir

Aslında bireylerin değil, bazen organizasyonların da hipokrasisi vardır.
Kurumsal iletişim diliyle:

• “Çalışanlarımız bizim en büyük değerimiz.”
  (…ama kimse izin kullanmaya cesaret edemez.)

• “Biz sürdürülebilirliğe önem veriyoruz.”
  (…ama her lansmanda yüzlerce tek kullanımlık bardak dağıtılır.)

• “Açık iletişime inanıyoruz.”
  (…ama eleştiri yapan bir daha toplantıya çağrılmaz.)

Hipokrasi vizyon sunumlarında güçlü, gerçek hayatta sessiz bir fenomendir.

😅 Neden gülüyoruz peki? Çünkü tanıdık geliyor.

Hepimiz bu çelişkinin içindeyiz:
Bir yandan “samimiyet”i yüceltiyoruz,
ama diğer yandan “gerçek benliğimizi” göstermekten çekiniyoruz.

Yani hipokrasi biraz da insan olmanın yan etkisi.
Kendini koruma refleksiyle büyüyen bir toplumsal alışkanlık.

🌱 Peki çözüm ne?

Hipokrasiyi yok etmek değil, farkına varmak.
Kendini dürüstçe sorgulayabilmek:

• Gerçekten inandığım şeyi mi söylüyorum?

• Yoksa söylenmesi gerekeni mi?

Ve bazen de basitçe şunu diyebilmek:

“Evet, bu konuda ben de çelişiyorum.”

Çünkü samimiyet mükemmellik değil - şeffaflık ister.

💬 Son söz:

“Hipokrasi dürüstlük maskesi takmış korkudur.”

Ve en cesur eylem o maskeyi yavaşça çıkarmaktır. 🎭